Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΚΥΔΩΝΙΑΣ


Της Αναστασίας Γραμματέα Γεωπόνος ΓΠΑ
Η κυδωνια είναι γνωστή απο τους αρχαίους χρόνους. Καλλιεργείται σήμερα στις μεσογειακές χώρες αλλα και στις χώρες της μεσης Ανατολής. Συστηματικοί οπωρώνες υπάρχουν σημερα στη Κεντρική Μακεδονία, τη Θεσσαλία και την Πελοπόννησσο. Τα κυδώνια χρησιμοποιούνται κυρίως για την Παρασκευή ζελέδων, κυδωνόπαστας, μαρμελάδας και γλυκών.

 Ποικιλίες. Υπάρχουν οι παρακατω

Οrange, Smyrna, de bereczki, de lescovatz, meliform ή αλλιώς και κυδωνόμηλο, vranja, πορτογαλλίας και αφρατη.

Κλίμα και έδαφος

Η κυδωνιά προσαρμόζεται καλά σε περιοχες της εύκρατης ζώνης. Στις πιό ζεστές χώρες παράγει καρπούς καλύτερης ποιότητας ενω οι άναγκες σε ψύχος είναι σχετικά μικρές.
Ευδοκιμεί σε εδάφη μέσης σύστασης , αμμοπηλώδη και καλά αποστραγγιζόμενα , γονιμα και φτωχά σε ασβεστιο. Σε ξηρά εδαφη παράγει καρπούς ξυλωδεις και ελάχιστα χυμώδεις.

Πολλαπλασιασμός

Η κυδωνιά πολλαπλασιάζεται με ξυλοποιημενα μοσχεύματα χειμερινά ενος χρονου τα οποία και ριζοβολουν ευκολα. Αυτο είναι πολύ σημαντικό οχι τοσο για την καλλιεργεία της κυδωνιας καθαυτής, αλλα επισης διότι αποτελεί σημαντικο υποκειμενο σε διάφορες άλλες καλλιέργειες μηλοειδών οπως είναι η κυδωνιά. Η εμβάπτιση των μοσχευμάτων σε ορμονικο διάλυμα ριζοβολίας καθως και η εγκαρσια εγκοπή της βασης των μοσχευμάτων αυξάνει το ποσοστό ριζοβολίας. Μερικές φορές μπορεί να χρησιμοποιηθούν και μοσχεύματα μεγαλύτερης ηλικίας, τα οποία ριζοβολούν και αυτά εύκολα. Μπορεί ωστόσο η κυδωνιά να πολλαπλασιαστεί και με παραφυάδες ή καταβολάδες ανά συστάδα. Ο μεριστωματικος πολλαπλασιασμός δεν εχει δώσει ενθαρρυντικά αποτελέσματα.

ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ

Οι αποστάσεις φύτευσης εξαρτάται απο το συστημα κλάδευσης αλλα και την ζωηρότητας της ποικιλίας. Συνηθίζεται οι αποστάσεις φύτευσης να κυμαίνονται 3χ4. Η φυτευση των δενδρυλίων γίνεται την άνοιξη.
Πότισμα. Το πότισμα επιβάλλέται κατα τον Μαιο και Ιούνιο για να αυξηθεί η βλάστηση και η παραγωγή των δέντρων και κατα τον Ιούλιο και Αυγουστο για να επιβοηθηθει η διαφοροποίηση των οφθαλμών και να αυξηθει το μέγεθος των καρπών.
Λίπανση. Η σωστή αζωτούχος λίπανση καθορίζεται απο πολλούς παράγοντες οπως είναι ο τύπος του εδάφους, η πυκνότητα φύτευσης των δεντρων του οπωρώνα, το ΡΗ και οι ανάγκες σε ασβεστιο. Η ποσότητα του αζώτου παρόλα αυτά που θα πρέπει να προστεθεί σε έναν κυδεώνα καθοριζεται απο τα αποτελεσματα της φυλλοδιαγνωστικής. Το Κ άν και αποτελεί σημαντικο βασικο λιπαντικο στοιχείο, δεν είναι δυνατον ο προσδιορισμός των αναγκών του δεντρου μόνο απο τα αποτελέσματα της φυλλοδιαγνωστικής. Σε πολλές περιπτώσεις, συνίσταται η παροχή μορφών ασβεστίου για την διόρθωση τροφοπενιακών καταστάσεων καλίου.
Ιχνοστοιχεία. Οι τροφοπενιακές καταστασεις των ιχνοστοιχείων μπορούν εύκολα να διαγνωσθούν με ανάλυση των φύλλων και να ληφθούν μέτρα θεραπείας χωρίς προσθετες αναλύσεις εδάφους.
Κλάδεμα. Η κυδωνιά μπορεί να διαμορφωθεί σε σχήμα κυπελλοειδές , πυραμίδας και ελεύθερης παλμέττας. Το κλάδεμα καρποφορίας θα πρέπει να είναι ελαφρο και να αποσκοπεί στην διατήρηση του σχήματος του δεντρου, στην ανάπτυξη νέας βλάστησης και στην απομάκρυνση ξηρών και συμπλεκόμενων κλάδων τής κόμης.
Ωρίμανση. Τα κυδωνια είναι ωριμα όταν ο φλοιός τους έχει χάσει το πρασινωπό του χρώμα και ο καρπός τους έχει αποκτήσει την χαρακτηριστική του ευωδιά.
Συγκομιδή. Η συγκομιδή γίνεται με τα χέρια όταν οι καρποί ωριμάσουν.
 Πηγή:https://agricul.wordpress.com/