Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Δεν γίνεται ο οδικός άξονας Ελευσίνα-Θήβα-Υλίκη?

Ενα έργο που θα συνέδεε τη Βοιωτία και κατ επέκταση τη Στερεά Ελλάδα με την Πελοπόννησο και την Δυτική Ελλάδα ενώ παράλληλα θα ανακούφιζε την Πρωτεύουσα, ο κάθετος άξονας Ελευσίνας-Θήβας-Υλίκης δεν πρόκειται να κατασκευαστεί!

Ο αναπληρωτής υπουργός Υποδομών κ. Χρήστης Σπίρτζης προχώρησε στην κατάργηση του διαγωνισμού για τη Σύμβαση Παραχώρησης του αυτοκινητόδρομου Ελευσίνα – Θήβα – Υλίκη καθώς τυχόν αποπεράτωσή του θα άνοιγε τον δρόμο σε αξιώσεις για καταβολή αποζημιώσεων στις γειτονικές παραχωρήσεις της Ιόνιας Οδού και της Αττικής Οδού.

Ο προϋπολογισμός του έργου θα έφτανε περίπου τα 500 εκατ. ευρώ και το μήκος του τα 50 χιλιόμετρα, σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό του υπουργείου Υποδομών το 2012, ενώ θα παρέκαμπτε εξ ολοκλήρου την Αθήνα, με στόχο να αποσυμφορήσει κυκλοφοριακά την πρωτεύουσα. Σύμφωνα με τις τότε εκτιμήσεις, η εθνική και η κοινοτική συμμετοχή στον προϋπολογισμό του έργου θα κυμαινόταν μεταξύ των 120 και 200 εκατ. ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα χρήματα θα αποτελούσαν ιδιωτική δαπάνη, το «μείγμα» της οποίας θα καθοριζόταν μέσω του ανταγωνιστικού διαλόγου.

Σύμφωνα με απόφαση που αναρτήθηκε στη «Δι@ύγεια», ο διεθνής διαγωνισμός με τη διαδικασία του ανταγωνιστικού διαλόγου για την ανάθεση της σύμβασης παραχώρησης «Μελέτη, Κατασκευή, Χρηματοδότηση, Λειτουργία, Συντήρηση & Εκμετάλλευση του έργου: Αυτοκινητόδρομος Ελευσίνα – Θήβα – Υλίκη» ακυρώνεται, με το σκεπτικό ότι ο οδικός άξονας Υλίκη δεν εμπίπτει στις πρόνοιες περί συγκοινωνιακού δικτύου της σύμβασης παραχώρησης της Ιόνιας Οδού, στο οποίο το Ελληνικό Δημόσιο δικαιούται να προγραμματίζει, μελετά και κατασκευάζει, χωρίς να γεννάται οποιαδήποτε υποχρέωση αποζημίωσης του παραχωρησιούχου.

Και αυτό διότι η κατασκευή ως αυτοκινητοδρόμου του οδικού τμήματος Ελευσίνα – Θήβα – Υλίκη θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι θα συνιστούσε εν δυνάμει γεγονός ευθύνης του Δημοσίου σύμφωνα µε τη σύμβαση παραχώρηση της Ιόνιας Οδού, αναφέρεται στο έγγραφο.

«Η συνδρομή και επέλευση Γεγονότος Ευθύνης του Δημοσίου παρέχει τη δυνατότητα στον Παραχωρησιούχο να διεκδικήσει, εφόσον αποδείξει ότι συνεπεία αυτού του Γεγονότος επήλθε ουσιώδης μείωση των εσόδων του ή αύξηση των δαπανών του, και υπό συγκεκριμένους όρους, αποζημιώσεις» σημειώνεται.

«Το ύψος των πιθανών ως άνω απαιτούμενων αποζημιώσεων τις οποίες θα καλούταν να καταβάλει το Ελληνικό Δημόσιο δεν είναι δυνατό να υπολογιστεί στην παρούσα φάση µε αποδεκτή ακρίβεια, λόγω των σχετικών αβεβαιοτήτων των υπεισερχόμενων παραγόντων» αναφέρεται.

«Το έργο δεν έχει περιληφθεί σε κανένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα (συγχρηματοδοτούμενο ή από εθνικούς πόρους) για την κάλυψη των απαιτούμενων δαπανών ωρίμανσής του ή/και χρηματοδοτικής συμβολής του Δημοσίου» σημειώνεται στην απόφαση του κ. Σπίρτζη.

Έτσι, λόγω των υποχρεώσεων, οι οποίες είναι δυνατό να ανακύψουν στην περίπτωση κατασκευής του έργου, «την γενική διαφοροποίηση του κυκλοφοριακού φόρτου από τις αρχικές προβλέψεις των συγκοινωνιακών μελετών και την επικαιροποίηση σχεδιασμού του οδικού έργου της χάραξης καθώς και τις χρηματοοικονομικές συνθήκες, που μπορεί να θέσουν εν αμφιβόλω τη βιωσιμότητα του έργου παραχώρησης», το υπουργείο «δεν ενδιαφέρεται για την κατασκευή του» και «δύναται να ακυρώσει το διαγωνισμό».

Πηγή to vima