Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

«Δεν αντέχω άλλο να ζητιανεύω. Θέλω ένα μεροκάματο»



Δραματική έκκληση καρκινοπαθούς μητέρας τριών παιδιών

Μια ακόμη δραματική μνημονιακή ιστορία από την Ελλάδα της οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης έρχεται να συγκλονίσει και ταυτόχρονα να προβληματίσει για το ζοφερό μέλλον των ανθρώπων της εξαθλιωμένης χώρα μας.

Τραγική φιγούρα αυτής της νέας θλιβερής περίπτωσης άπορου νοικοκυριού είναι μια 53χρονη Βολιώτισσα καρκινοπαθής, που μέσω της τοπικής εφημερίδας «ταχυδρόμος» απευθύνει σπαραξικάρδια έκκληση προς τους συμπολίτες της να τη βοηθήσουν να νικήσει την ανέχεια και να στηρίξει τα τρία της παιδιά, εκ των οποίων το ένα ανήλικο.

«Δεν αντέχω άλλο να ζητιανεύω. Θέλω ένα μεροκάματο. Συνέχεια σκέφτομαι να αυτοκτονήσω» αναφέρει ξεσπώντας.

Η απελπισμένη γυναίκα μετράει ήδη ένα χρόνο άνεργη μετά από 5μηνη απασχόληση σε πρόγραμμα , ο σύζυγός της έχει συμπληρώσει πέντε ολόκληρα χρόνια χωρίς δουλειά ενώ εδώ και μια τριετία στην ίδια κατάσταση βρίσκεται και η κόρη της.

Ο μικρός γιος της πάμφτωχης οικογένειας, μαθητής Γ’ Γυμνασίου, αναγκάστηκε να πουλήσει τα ηλεκτρονικά του παιχνίδια ώστε το σπίτι να έχει ψωμί.

«Η κατάστασή μας είναι τραγική. Ο μικρός μου γιος που είναι 15χρονών ζει έντονα αυτό το βίωμα. Είναι ένα πολύ καλό παιδί κι έφτασε να πουλήσει τα DVD από τα play station. Πήγαινε νηστικός στο σχολείο. Ήταν πολύ καλός μαθητής πέρυσι, φέτος όμως δεν έφτασε ούτε τη βάση. Ο μεγάλος γιος, ο παντρεμένος, σκέφτεται να αφήσει την οικογένειά του εδώ και να αναζητήσει εργασία εκτός νομού» προσθέτει με δάκρυα στα μάτια.


Η ίδια δεν έχει κάνει καν την απαραίτητη για την καταβεβλημένη υγεία της φαρμακευτική περίθαλψη, καθώς παρά το γεγονός ότι έχει βιβλιάριο, τα λεφτά δεν φτάνουν για τη συνδρομή.

Ολόκληρη οικογένεια τρέφεται από τα συσσίτια, όμως στις 16 Ιουνίου η Εκκλησία διακόπτει τα γεύματα λόγω καλοκαιριού και έτσι κινδυνεύουν να μείνουν άμεσα χωρίς φαγητό. Την ίδια ώρα οι λογαριασμοί του ρεύματος παραμένουν απλήρωτοι και η απειλή της αναγκαστικής διακοπής ηλεκτροδότησης πλανάται πάνω από το άπορο σπιτικό. Πρόσφατα αναγκάστηκε να προσποιηθεί ότι δεν ήταν στο σπίτι όταν την επισκέφτηκε το συνεργείο της ΔΕΗ για να της κόψει το ρεύμα, αφού οι συνολικές οφειλές αγγίζουν τις 4.000 ευρώ.

«Έκανα διακανονισμό να πληρώνω το μήνα 174 ευρώ συν τα τρέχοντα. Μία - δύο φορές κατάφερα να πληρώσω τους λογαριασμούς, πουλώντας κεντήματα. Μετά δεν τα κατάφερα. Ηρθαν να κόψουν το ρεύμα και δεν τους άνοιγα. Ο τελευταίος λογαριασμός προειδοποιεί με διακοπή», αποκαλύπτει.

Έχοντας «πνιγεί» μέσα στις σκέψεις και τα προβλήματά της η 53χρονη αποφάσισε να δημοσιοποιήσει το Γολγοθά που βιώνει, με την ελπίδα ότι θα βρει ένα χέρι βοηθείας, ένα μεροκάματο που θα την βοηθήσει να σταθεί ξανά στα πόδια της. Όπως εξηγεί η ίδια, δεν είναι ούτε ήταν ποτέ ζητιάνα. Πριν το 5μηνο πρόγραμμα φρόντιζε ένα παππού, ενώ παλαιότερα έκανε διάφορες δουλειές.

Τα προβλήματα για την οικογένειά της ξεκίνησαν εδώ και δυόμισι χρόνια. «Αν και από τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν αντικειμενικές δυσκολίες, το κακό παράγινε. Παλαιότερα προέκυπταν κάποιες δουλίτσες, έκανε ένα βάψιμο ο σύζυγος, έβρισκε εποχιακή απασχόληση η κόρη, ενώ εγώ δούλευα στο 5μηνο πρόγραμμα. Σήμερα, η κατάσταση είναι απελπιστικά στάσιμη» αποκαλύπτει η δύστυχη μάνα.

Ο 63χρονος σύζυγός της δεν μπορεί να βγει στη σύνταξη, καθώς –λόγω ανεργίας- δεν έχει συμπληρωμένα ένσημα τα πέντε τελευταία χρόνια.

Το ενοίκιο ύψους 350 ευρώ για το σπίτι της 53χρονης και της κόρης της, που κατοικεί στον κάτω όροφο, αυτό το μήνα βγήκε με έλλειμμα 50 ευρώ. Στην ιδιοκτήτρια χρωστάει συνολικά 10.000 ευρώ και χάρη στην καλή της πρόθεση η οικογένειά της έχει το σπίτι, καθώς συμφώνησαν όταν βγει ο σύζυγος στη σύνταξη να αποπληρώσουν το ποσό.

Το μόνο που ζητάει η γυναίκα είναι ένα μεροκάματο και μια μικρή οικονομική ενίσχυση μέχρι να ορθοποδήσει. «Ας βρω μια δουλειά και ας μου δίνουν λιγότερα χρήματα. Αρκεί να ζει η οικογένειά μου αξιοπρεπώς. Να σταματήσω αυτό το πράγμα, να ζητιανεύω. Δεν αντέχω άλλο αυτήν την κατάσταση. Έχω δουλέψει σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, εργοστάσια, έχω κρατήσει παππούδες. Δυστυχώς όμως σήμερα όπου κι αν απευθυνθώ κανένας δεν ανταποκρίνεται. Ψάχνω παντού. Το παιδί πάει Γ’ γυμνασίου και δεν έχω να του δώσω ούτε ένα ευρώ. Είναι αμαρτία», καταλήγει.